Duygusal Şiddet

21. yy’ın en önemli sosyolojik sorunlarından biri “Şiddet”. Türkiye’deki bu ataerkil, maço zihniyet tarzı son dönemde iyice yüzsüzleşerek kadınları koruyamayan bir sistem halini aldı. Kadınlara layık görülen bu muamele beni her geçen gün daha da sinirlendirmekte. Dünyanın hemen her yerinde görülen şiddet türlerini duymaktan, okumaktan ve izlemekten yorulmuş biri olarak ben bugün şiddetin tek bir türüne değinmek istiyorum. O da kadına yapılan “Duygusal Şiddet”. 

Arkadaşlarımız, dostlarımız, sevgililerimiz, ailemiz... kısacası etkileşim halinde olduğumuz herkesin insanlara duygusal anlamda şiddet uyguladığını gözlerimde görmekten esef duyuyorum. Gerek sosyal medya da, gerek okulda, gerek işte, gerek evde veya dışarıda her yerde insanların içlerindeki sevgisizlikleri birbirlerine yansıttığını görmekteyim. Özetle hepimiz şiddete uğruyoruz veya bir dönem buna katlanmak zorunda bırakılıyoruz.

Bu sosyolojik soruna önce erkeklerden başlamak istiyorum. 

Erkeklerin birçoğu kadınlarla konuşmayı, onlara bir şeyler anlatmayı bilmiyorlar.Bir kadının korkusunu, endişelerini hiç hissetmiyorlar. Annelik hakkında fikirleri bile yok. Tek bildikleri, kendilerini tahta çıkaran anneleri! Evet meşhur anneler! Sözüm sizlere... Bir nesil tam olarak sizin elinizde büyüyor. Onları yücelten, egolarını şişiren, evde iş yaptırmayan, kız kardeşine veya annesi olarak size saygı göstermeyen şekilde bu çocukları yetiştiriyorsunuz. Sonra o çocuk büyüyor. Kadın yazdığında cevap vermemeye, hatta görmezden gelmeye başlıyor. Kadın o adamın yanında kendini değerli hissettirmiyor! Zaten dışarıda senden çok var kafasını yaşıyor! Duygularını ifade etmeyi geçtim benim tarzım bu diye saçma sapan her hareketini çekeceğimizi düşünüyor. Bir nevi annesi olmamızı bekliyor... O istediğini yapabilir, isterse gider, isterse gelir ama asla ciddi ilişki istemez gibi saçma bir ilişki modeli var şuan gündemde.. Tamamen kadınlaşmış, pasifize olmuş, hiç bir adım atmayan, erkekliğin ve yiğitliğin muhteşem karizmasını ve endamını gram üzerinde taşımayan, hatasını anlamayan ama her hatasının alttan alınması gerektiğini düşünen bir nesil yetiştirilmiş durumda.  Eşlerinizin size yaşattıkları mutsuzlukları ve sevgisizlikleri öyle çok çocuklarınıza geçirmişsiniz ki erkek çocuklarınıza bile layığıyla yaşayamadığınız kadınsı özelliklerinizi aktarmışsınız.!!

Kadınlara böyle davranan kişileri görünce bana dünyanın en kötü insanları geliyorlar  ve oradan ışık hızıyla uzaklaşıyorum. Sonra bu kişilerin kadın haklarıyla ilgili gönderi paylaşması, etkinliklere veya konserlerine katıldığını (hatta bu konserlere diğer hiç değer vermediği kadınla gittiklerini) gördüğümde gözündeki değerleri daha da düşüyor. Bu bahsettiğim kadınlara yapılan duygusal şiddettir arkadaşlar! İster kabul edin ister etmeyin bunu yapan herkes kadına değersiz ve önemsiz hissiyatını vermektedir. Kimsenin bunu bir kadına yapma hakkı da yoktur.. Siz erkek bir birey olarak önce kendinizi, psikolojinizi ve davranışlarınızı düzeltin, çevrenizi iyileştirin sonra kitle halinde yaparız bunu merak etmeyin!

Bu yüzden çocuklarınıza kadına saygıyı ve sevgiyi öğretin hanımlar.Onlara hayatta her makama gelebileceklerini, her şeyi yapabileceklerini ancak önemli olanın insan olmak olduğunu hatırlatın hatta kafalarına kazıyın.

O yüzden erkekleri bu hale getiren hemcinslerime de kızıyorum! Sevgisizliğe gösterdikleri tahammül köreltiyor bendeki tüm empatilerini, sempatilerini. Sevilmediğiniz ve saygı duyulmadığınız hiçbir ortamda durmayın. Fazla fedakarlık kişinin kendi kul hakkına girmesidir unutmayın.

Kendimce bu sosyolojik sorunun çözüm yollarından birinin ruhu doyurmak olduğunu düşünmekteyim. Sadece bedeninize değil ruhunuza da değer verin. Gönlünüzü olgunlaştırın. Çünkü kişi bedeni kadar değil, ruhu kadar insandır. Ruhunuzu doyurmazsanız sağlıklı ilişkiler kuramazsınız. Ruhu doyurun ki bunun açlığıyla dışarıda hata yapan milyonlardan olmayın. Ruhunuzu anlayan biri olsun. Olsun ki hayatınızı, ruhunuzu tercüme ederek geçirmeyin... Fikrini yerinden kıpırdatmadan yaşayan milyonlar var bu ülkede. Onlardan biri olmayın. Sabit fikirli kişilerle yol almak da o yolda devam etmekte çok zordur. İkna ettiğiniz biri ile yol alamazsınız. Yola, en az sizin kadar inanan biri ile çıkmalısınız. Çünkü inancı bittiğinde o yolda tek başınıza kalırsınız.. Küçük insanlar bırakın hep küçük kalsınlar. Onlarla ilgilenmeyin. Bazı kişiler sizden hep birkaç kumaş altınızda kalacak ve hiçbir zaman sizin seviyenize çıkamayacaklar. Hayatı hatalar yapmakla meşhur olan birini yarınlarınıza dahil etmeyin.Duvarları çok yüksek olan insanlardan uzaklaşın. Çünkü sizi asla göremeyeceklerdir. Kelimeleri size dokunmuyorsa, sevgisi hiç dokunamayacaktır.Ayrıca sevgisiz insanın kalp krizi geçirme riskinin daha yüksek olduğunu da aklınızdan çıkarmayın. Bari kalbiniz için sevin! Sevgi istiyorsanız önce onu insanlara vermelisiniz. Ne varsa veriyor olmak akış yaratır. Alma verme dengesine göre almak için öncelikli ve temel şart vermektir. Vermediğiniz şeyi de karşıdan tutarsızca alamazsınız. 

Özetle herkes evinin önünü süpürse ortalık pislik dolu olmayacak inanın. Ruhunuza ve duygularınıza kulak verdiğiniz yarınlarınız olsun dilerim.

Tüm kadınlara, çocuklara ve beyefendilere bu anlamda kolaylıklar diliyorum. Zor bir dönemden geçip gidiyoruz. Umarım SADECE GEÇİP GİDECEĞİMİZİN farkında olursunuz.Ve bunun farkında olan kişilerle karşılaşırsınız. Hiç bir şiddet türüyle karşılaşmadığımız yarınlara...

Sevgiler

Melike GÖREÇ